Η αρχαία πόλη ιδρύθηκε τον 8ο π.Χ. αιώνα και βρισκόταν νοτιότερα από την σημερινή, μεταξύ του κόλπου της Γαρίτσας και της λίμνης Χαλκιοπούλου. Το κέντρο τοποθετείται στη θέση που σήμερα λέγεται Παλαιόπολη και έφτανε ως το κανόνι. Η αγορά πρέπει να ήταν απέναντι από το ανάκτορο του Μον Ρεπό και στη λοφοσειρά του και στην Ανάληψη υπολογίζεται πως βρισκόταν η Ακρόπολη. Τα σπουδαιότερα μνημεία είναι τα εξής :
Είναι ένα στρογγυλό πέτρινο κτίσμα με κωνική στέγη και μια επιγραφή που διαβάζεται από δεξιά προς τ’ αριστερά (!) και αναφέρει ότι ο Μενεκράτης ήταν πρόξενος της Κέρκυρας στην Οιάνθεια, μια πόλη κοντά στο Γαλαξίδι (600 π.Χ.).
Είναι ένας πύργος πίσω από το σημερινό νεκροταφείο και αποτελεί τμήμα του αρχαίου τείχους της ύψους 6 μ. (4ος π.Χ. αι.) που διασώθηκε γιατί εκεί στεγάστηκε μια βυζαντινή εκκλησία της Παναγίας.
Σώθηκαν λίγα ερείπια του ναού (6ος π.Χ. αι) που βρίσκεται κοντά στο μοναστήρι των Αγίων Θεοδώρων. Κοντά στο ιερό βρέθηκαν και άλλα αρχιτεκτονικά μέλη και συμπεραίνεται ότι πρέπει να υπήρχαν και άλλα μικρότερα κτίρια. Στο κτήμα του Μον Ρεπό βρέθηκαν δύο ακόμη αρχαίοι ναοί, ένας δωρικού ρυθμού στο Καρδάκι μάλλον αφιερωμένος στον Απόλλωνα, και ένας άλλος μεγαλύτερος από τον οποίο βρέθηκαν κομμάτια του 7ου αιώνα και φέρεται να ήταν αφιερωμένος στην Ήρα.
Όπως προαναφέρθηκε η Αγγλική κυριαρχία είχε και θετικά στοιχεία όπως η ανάπτυξη της οικονομίας αλλά και των γραμμάτων και των τεχνών. Στη διάρκειά της χτίστηκε το 1819 αυτό το ξεχωριστό ανάκτορο γεωργιανού ρυθμού ως κατοικία του Ύπατου Αρμοστή. Το Ανάκτορο διακοσμείται εξωτερικά με ανάγλυφες παραστάσεις των Ιονίων Νήσων ενώ στο εσωτερικό ξεχωρίζουν η κεντρική αίθουσα με δύο σειρές κιόνων ιωνικού ρυθμού και ζωγραφικές σκηνές από την Οδύσσεια, η μεγαλόπρεπη σκάλα που οδηγεί στον α΄ όροφο στολισμένο με κορινθιακούς κίονες, ενώ υπάρχουν και τρεις κύριες αίθουσες: η αίθουσα χορού, η αίθουσα του θρόνου και η αίθουσα των συμποσίων. Το ανάκτορο χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν από την Ιονική Γερουσία και από το τάγμα των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου ενώ για μισό αιώνα αποτελούσε τη θερινή κατοικία της ελληνικής βασιλικής οικογένειας. Αφότου ανακαινίστηκε λειτουργεί ως μουσείο και στεγάζει και την Εφορία Κλασικών Αρχαιοτήτων ενώ φιλοξένησε και τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη σύνοδο κορυφής του 1994.
Κατά την πολυτάραχη ιστορία της η Κέρκυρα χρειάστηκε να οχυρωθεί εναντίον των επίδοξων κατακτητών της. Στις αρχές του 8ου αι. οι Βυζαντινοί έκαναν τα πρώτα τείχη και την πρώτη τάφρο - την "Κόντρα Φόσα" που χωρίζει το φρούριο από την πόλη ενώ κατά τον 16ο αι. οι Βενετοί υπό τη σκιά της Τουρκικής απειλής επέκτειναν τους προμαχώνες και την τάφρο και δημιουργήθηκε και μια δεύτερη και τρίτη γραμμή άμυνας. Οι γυμνοί βράχοι γύρω από τα υψώματα έκαναν σχεδόν απροσπέλαστο το φρούριο που αποτελεί ένα αριστούργημα αρχιτεκτονικής τέχνης ενώ παράλληλα προσφέρει στον επισκέπτη εξαιρετική θέα της πόλης, του θαλάσσιου περάσματος ως την απέναντι στεριά και των κορυφών της Ηπείρου. Μέσα στο φρούριο αξίζει κανείς να δει το παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου που κατασκευάστηκε από τους Βρετανούς το 1840.
Πάνω απ’ το παλιό λιμάνι υψώνεται το νέο φρούριο που χτίστηκε το 1570 σε μια επανοχύρωση της πόλης από τους Ενετούς. Χαρακτηριστικό είναι ότι για τη δημιουργία του χρειάστηκε να κατεδαφιστούν 2.000 σπίτια και εκκλησίες καθώς και η Porta Reale μια από τις ομορφότερες πύλες της πόλης. Μεγάλο μέρος του καταστράφηκε ύστερα από διαταγή των Μεγάλων Δυνάμεων και κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σήμερα χρησιμοποιείται και από το Πολεμικό Ναυτικό.
Είναι το πιο γνωστό θρησκευτικό μνημείο της πόλης με εμφανείς τις επιδράσεις της Ιταλικής τέχνης που συναντάται σε όλα τα νησιά του Ιονίου. Είναι αφιερωμένο στον προστάτη της Κέρκυρας τον Άγιο Σπυρίδωνα, που σύμφωνα με την παράδοση έσωσε στο παρελθόν τους κατοίκους από επιδημίες και δύο φορές εμφανίστηκε σαν μοναχός στο πλευρό τους εναντίον των Τούρκων, το 1673 και το 1716 και έπεσε κι ο ίδιος στη μάχη. Εντυπωσιακή είναι η οροφή του ναού που απεικονίζει σκηνές από τη ζωή του αγίου, τους Ευαγγελιστές και χωρίζεται σε 17 τμήματα. Το λείψανο του Αγίου αποτελεί ιερό κειμήλιο του ναού και φυλάσσεται σε ασημένια λάρνακα του 19ου αι.
Το κτίριο που χτιζόταν επί 30 χρόνια από το 1663 ήταν η στοά των ευγενών "loggia nobili" ενώ αργότερα έγινε θέατρο που ονομάστηκε San Giacomo. Εδώ παίζονταν και όπερες και μάλιστα διευθυντής της όπερας υπήρξε και ο Μάντζαρος. Το κτίριο έγινε Δημαρχείο στις αρχές του 20ου αιώνα και είναι το μόνο κτίριο στην πόλη με λαξευτή τοιχοποιία.
Μόλις 10 περίπου χιλιόμετρα από την πόλη συναντάμε το πανέμορφο ανάκτορο της Αυτοκράτειρας της Αυστρίας Ελισάβετ, το Αχίλλειο. Η κοσμαγάπητη βασίλισσα - που η ζωή της έγινε ταινία - ξεχώρισε την Κέρκυρα σε μια περιοδεία της στα νησιά της Μεσογείου όπου προσπαθούσε να ξεπεράσει τα προσωπικά της προβλήματα. Μετά από τις τραγικές απώλειες που είχε στην οικογένειά της αποφάσισε να αγοράσει το χώρο όπου βρίσκεται το ανάκτορο και να εγκατασταθεί στην Ελλάδα που τόσο την είχε γοητεύσει με τη φυσική ομορφιά της, αλλά και την ελληνική ιστορία και μυθολογία. Η αγάπη για την μυθολογία φαίνεται εξάλλου και από το όνομα που έδωσε στο επιβλητικό κτίριο νεοκλασικού ρυθμού που κτίστηκε το 1890 - 1891 από τον Ιταλό αρχιτέκτονα Ραφαήλο Καρίτο. Την διακόσμηση του ανακτόρου είχε αναλάβει η ίδια τόσο στο εσωτερικό όσο και στους εξαιρετικούς κλιμακωτούς κήπους που στολίστηκαν με όμορφα αγάλματα της επιλογής της. Η Ελισάβετ δυστυχώς δεν πρόλαβε να χαρεί αρκετά την ονειρεμένη έπαυλη μιας και το 1898 έπεσε θύμα ενός αναρχικού Ιταλού που ήθελε να πάρει εκδίκηση για την καταπίεση της Βόρειας Ιταλίας από την αυτοκρατορία της. H είσοδος του ανακτόρου είναι διακοσμημένη με πολλά αγάλματα, περιστύλιο και πολλούς εξώστες. Στον εξώστη του πρώτου ορόφου υπάρχουν δύο αντικριστοί κένταυροι και στον εξώστη του δευτέρου ορόφου τέσσερα χάλκινα αγάλματα που παριστάνουν μούσες που κρατούν στα χέρια τους ψηλά τέσσερις φλόγες, που περιέχουν φωτιστικά. Σ’ αυτό τον όροφο υπάρχει ακόμα ένας ορειχάλκινος φτερωτός Ερμής. Στο εσωτερικό συναντάει κανείς δεξιά μια αίθουσα που λειτουργεί ως παρεκκλήσι με πολλές εικόνες, αριστερά υπάρχει η αίθουσα φαγητού και καπνιστήριο. Στο κέντρο βρίσκεται η μεγάλη αίθουσα υποδοχής όπου υπάρχουν έργα ονομαστών καλλιτεχνών, όπως οι τέσσερις εποχές του Ιταλού ζωγράφου Γκαλόπι, και ο θρίαμβος του Αχιλλέα του Αυστριακού Φραντς Ματ. Στον πρώτο όροφο βρίσκονται τα διαμερίσματα της Ελισάβετ και στον δεύτερο τα διαμερίσματα του Φραγκίσκου Ιωσήφ και της αρχιδούκισσας Μαρίας Βαλερίας. Στον εξώστη αυτού του ορόφου υπάρχει ιωνικό περιστύλιο που στολίζεται από κεφαλές φιλοσόφων και αγάλματα των 9 μουσών. Περίφημα αγάλματα στολίζουν και τους κήπους του ανακτόρου, όπως του θνήσκοντας Αχιλλέα, του Σάτυρου με τον Διόνυσο στους ώμους, του Λόρδου Βύρωνα, ένα εντυπωσιακό άγαλμα του Αχιλλέα ύψους 11,5 μέτρων και πολλά άλλα. Σήμερα το ανάκτορο λειτουργεί ως μουσείο ενώ μέχρι πρόσφατα το βράδυ λειτουργούσε και ως Καζίνο.
