ΣΥΝΑΥΛΙΑ 1
Εργα Ηλεκτροακουστικής Μουσικής Προπτυχιακών και Μεταπτυχιακών Φοιτητών                       προγραμμα δοκιμων

• Γιώργος Παυλίδης - A Story of War - 4:37
• Λευτέρης Γιούσιος - Derive - 4:36
• Ανδρέας Απέργης - Άνοιγμα, Προς Το - 6:07
• Αναστάσης Καραΐσκος - The world inside a dream - 4:31
• Στέφανος Κουρής - Before Down - 4:50
• Ελισάβετ Φτεργιώτη - Do Not stArt (DNA) - 4:47
• Κατερίνα Ζαχαριάδη -  Christianosis - 5:04
• Βασιλική Παπαγεωργίου - Peloria - 10:00

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

A Story of War

Το έργο A Story of War μιλάει για μια ιστορία ενός στρατιώτη μέσα στον πόλεμο, και περιγράφει τη πορεία του, μέσα σε αυτόν.

Ο Γιώργος Παυλίδης ασχολείται με τη σύνθεση Ηλεκτροακουστικής Μουσικής & τη σύνθεση ηχοτοπίου τα τελευταία 2 χρόνια . Η ενασχόλησή του με αυτα τα πεδία προκύπτει από πηγαίο ενδιαφέρον για τον κοσμο της ηλεκτρονικής μουσικής, σε καθε της μορφη, με παράλληλη επιθυμία τη δημιουργία ήχητικων επιφανειών περιβαλλοντικού χαρακτήρα

Derive

Το κομμάτι αυτό με διάρκεια 4:36 αποτελείται από 2 μέρη. Η βασική ιδέα είναι πως το κομμάτι αποτελείται από 2 διαφορετικούς ηχητικούς κόσμους στους οποίους ο ακροατής θα νιώσει την έντονη αυτή αλλαγή από τον έναν στον άλλον (1ο και 2ο μέρος).

Λευτέρης Γιούσιος : Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1997. Ξεκίνησα να μαθαίνω μουσική σε μικρή ηλικία κάνοντας μαθήματα κλασικής κιθάρας και στη συνέχεια ηλεκτρικής. Σπουδάζω στο τμήμα μουσικών σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου στην κατεύθυνση της Σύνθεσης Ηλεκτροακουστικής Μουσικής.
Η ηλεκτρική κιθάρα είναι το βασικό μου μουσικό όργανο (πτυχίο από το LCM) και σε αυτό βασίζω τις περισσότερες συνθέσεις μου. Τα τελευταία χρόνια μέσω της κατεύθυνσης μου στο πανεπιστήμιο ανακαλύπτω τον κόσμο της ηλεκτροακουστικής μουσικής και έτσι έχω ξεκινήσει να συνθέτω πλέον κομμάτια που βασίζονται σε αυτό το είδος σύνθεσης πολλές φορές συνδυάζοντας τα με τις δικές μου επιρροές.
⇪

Άνοιγμα, Προς Το

Το Άνοιγμα που δημιουργείται από τις θέσεις που λαμβάνουν τα στοιχεία μιας φαινομενικής δυσφορίας γύρω μας. Το Άνοιγμα που επιτρέπει την θεώρηση μιας φαινομενικής ευφορίας μακρυά μας. Το ηχητικό υλικό προέρχεται κυρίως από το άνοιγμα και κλείσιμο των αμπαριών δύο πλοίων, την φωνή του συνθέτη Δημήτρη Λάγιου, υπολογιστικά μοντέλα ακουστικών οργάνων και την ηχοποίηση ενός αλγορίθμου Τεχνητής Νοημοσύνης.

Ο Ανδρέας Απέργης γεννήθηκε στην Πρέβεζα, είναι πτυχιούχος του προγράμματος σπουδών Πληροφορικής του Ε.Α.Π. και μεταπτυχιακός φοιτητής του προγράμματος “Τέχνες και Τεχνολογίες του Ήχου” του Ιονίου Πανεπιστημίου. Ασχολείται με την σχεδίαση και ανάπτυξη λογισμικού για ηχητικές εφαρμογές. Έχει συμμετάσχει με προϊόντα της έρευνάς του στο Φεστιβάλ Τέχνης- Επιστήμης-Τεχνολογίας της ΔΕΘ (Θεσσαλονίκη, 2017) και στο SMC (Λεμεσός, 2018).

The world inside a dream

Το έργο The world inside a dream είναι ένα έργο 5 λεπτών το οποίο προσπαθεί να παρουσιάσει το κόσμο που ζούμε μέσα από τα ‘’μάτια των ονείρων’’. Όπως παρουσιάζεται το έργο φαίνεται η πραγματικότητα όπου στη συνέχεια καταρρίπτεται και ζούμε μέσα σε ένα διαφορετικό κόσμο, το κόσμο του ονείρου. Εκεί γίνεται να θυμηθούμε αυτά που μας έχουν συμβεί και να τα τροποποιήσουμε όπως θέλουμε. Μέχρι να ξυπνήσουμε στη πραγματικότητα

Ο Αναστάσης Καραΐσκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1998. Αρχικά αυτοδίδακτος στην κιθάρα, στη συνέχεια παρακολούθησε θεωρία της μουσικής στο Εθνικό Ωδείο και εντάχθηκε ως μουσικός (κρουστά, τούμπα) στη Δημοτική Φιλαρμονική Ερμιονίδας. Ως μαθητής υπήρξε μέλος σε μαθητικές μπάντες με ροκ ρεπερτόριο παίζοντας ηλεκτρική κιθάρα και μπάσο, ενώ συμμετείχε σε πληθώρα συναυλιακών δρώμενων. Σήμερα διανύει το τρίτο έτος των σπουδών του στο Μουσικό τμήμα του Ιονίου Πανεπιστημίου με κατεύθυνση τη σύνθεση ηλεκτρονικής μουσικής, ενώ παράλληλα συμμετέχει σε διάφορα μουσικά σχήματα έντεχνου κυρίως ρεπερτορίου.Από το 2017 ασχολείται με το sound design, τη δημιουργία ηχοτοπίων, ενώ διαθέτει ρεπερτόριο συνθέσεων ηλεκτροακουστικής μουσικής.
⇪

Before Dawn

Το έργο Before Dawn είναι μια σύνθεση 5 λεπτών προσπαθώντας να ερμηνεύσει ένα “όνειρο” προτού ξημερώσει. Η αρχή του έργου δίνει την εντύπωση ότι κάτι ήρεμο αρχίζει, αλλά στην συνέχεια οι απότομες αλλαγές ηχοτοπίων και η διάθεση κυριαρχίας των χαμηλών συχνοτήτων “σπάει” την σύνδεση με την πραγματικότητα και αφήνει τον ακροατή να επιλέξει το δικό του “όνειρο” πριν τελειώσει η σύνθεση.

Ο Στέφανος Κουρής γεννήθηκε τον Δεκέμβρη του 1997 στην Αθήνα. Τα πρώτα του βήματα στην μουσική έκανε στα 13 του με την συμμετοχή του στο ωδείο Λευκίμμης μαθαίνοντας θεωρία της μουσικής, ενώ το πρώτο του μουσικό όργανο ήταν το μπουζούκι. Εντάχθηκε σε διάφορους μουσικούς συλλόγους, ανάμεσά τους η Φιλαρμονική Εταιρεία Λευκίμμης (με μουσικό όργανο το σαξόφωνο) και η Χορωδία Λευκίμμης (με μουσικό όργανο το μαντολίνο). Σήμερα, διανύει το τρίτο έτος του στο Ιόνιο πανεπιστήμιο στο τμήμα μουσικών σπουδών, με σπουδές στην κατεύθυνση της Ηλεκτρονικής Μουσικής.

⇪

Do Not stArt (DNA)

Το έργο Do Not stArt (DNA) είναι αποτέλεσμα μετάφρασης πραγματικού ανθρώπινου DNA. Παίρνοντας ένα κομμάτι από την ακολουθία του γονιδιόματος μέσω ενός προγράμματος η ακολουθία αυτή μεταφράστηκε σε εφέ που ήρθαν και ενώθηκαν με ήχους από διάφορα έγχορδα όργανα και τις τεχνικές τους.

Η Ελισάβετ Φτεργιώτη είναι τελειόφοιτη του Ιονίου Πανεπιστημίου τμήματος Μουσικών σπουδών με κατεύθυνση την Ηλεκτρονική σύνθεση και με συμμετοχή σε σπουδές Εράσμους στην Sibelius Academy. Παράλληλα σπουδάζει πιάνο στο ωδείο Κέρκυρας. Έχει λάβει συμμετοχή σε Φεστιβάλ Ηλεκτρονικής μουσικής MuTe Fest στο Ελσίνκι της Φινλανδίας με σύνθεση ηλεκτρονικής μουσικής για εγκατάσταση με 16 κανάλια, σύνθεση ηλεκτρονικής μουσικής για εφαρμογή κινητού τηλεφώνου MSWalks και σε ντοκιμαντέρ, με στόχο την μετάφραση ανθρώπινου DNA σε
μουσική σύνθεση (Ελσίνκι Φινλανδία)

⇪

Christianosis

Το κομμάτι είναι μια πειραματική προσπάθεια σύνδεσης φυσικών και κατασκευασμένων ηχητικών τοπίων με παρεμβολές από αποσπάσματα βυζαντινών ψαλμωδιών.

Η Κατερίνα Ζαχαριάδη είναι τελειόφοιτη του τμήματος Τεχνών Ήχου και Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου.

Peloria

Ένα έργο με κεντρικό άξονα το χρόνο και το φάσμα του ήχου. Μετακίνηση από το συγκεκριμένο στο αφηρημένο, χρόνος που διαστέλλεται και συστέλλεται σε ένα παράλληλο ηχητικό σύμπαν.

Η Βασιλική Παπαγεωργίου είναι τελειόφοιτη του Τμήματος Μουσικών Σπουδών στον τομέα της Σύνθεσης Ηλεκτροακουστικής Μουσικής. Κεντρικά ενδιαφέροντα η μικροτονική και φασματική σύνθεση.

⇪

ΣΥΝΑΥΛΙΑ 2
Εργα Ηλεκτροακουστικής Μουσικής Προπτυχιακών και Μεταπτυχιακών Φοιτητών

• Ιωσήφ Παπαδόπουλος - Τεχνητή Πηγή - 6:30
• Μαριλού Θεολογίτη - Φώς - 8:17
• Γιώργος Χωλόπουλος - Υποχώρηση - 6:41
• Νίκη Τσετσου - Swayed by whim - 5:11
• Aννα Βασιλειάδη - The guitar project - 7:10
• Θανάσης Επιτήδειος - Liquid Dreaming - 13:41
• Νίκος Κανελάκης - Spaces and Places - 10:00

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Τεχνητή πηγή

Μία πηγή στην οποία το νερό φθάνει απο ένα λάστιχο και φεύγει απο έναν σωλήνα pvc.

Ιωσήφ Παπαδόπουλος: Γεννήθηκε στις 22 Ιουνίου 1991. Σπουδάζει στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Ιονίου Πανεπιστημίου “Τέχνες και Τεχνολογίες του Ήχου” και ασχολείται με την μουσική. Έχει συμμετάσχει σε μουσικές ομάδες. Σύντομα πρόκειται να μοιραστεί το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ.

Φως

Μια επιθανάτια εμπειρία, οπου συνυφαίνονται παραστάσεις, μνήμες, φαντασίες και φόβοι.

Η Μαριλού Θεολογιτή είναι μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Τέχνες και Τεχνολογίες του Ηχου του Ιονίου Πανεπιστημίου.

 

⇪

Υποχώρηση

Η θέση πολλαπλών πλάνων στο σύνολο, όταν υπάρχει πλαίσιο εξαναγκαστικής υποχώρησης.

Ο Γιώργος Χωλόπουλος (1989-) έχει σπουδάσει πιάνο και ασχολείται με τη δημιουργία μουσικής με ψηφιακά μέσα, αλλά και με την πειραματική μουσική. Από το 2011 είναι μέλος του συνόλου εκτέλεσης πειραματικών μουσικών έργων και ελεύθερου αυτοσχεδιασμού 6daEXIt, με το οποίο έχει πραγματοποιήσει πολλές εμφανίσεις σε διάφορους χώρους και φεστιβάλ στην Ελλάδα. Ο ίδιος εκεί χρησιμοποιεί υπολογιστή, πιάνο ή γαλλικό κόρνο. Επίσης περιστασιακά έχει ασχοληθεί με τον ηχητικό σχεδιασμό και τη μουσική ταινιών μικρού μήκους και θεατρικών παραστάσεων. Έχει επίσης συνεργαστεί με την ομάδα ζωντανής διαδραστικής και αυτοσχεδιαστικής συγγραφής Anti-Narrative ως μουσικός. Η μουσική του εστιάζει στον ήχο, στις υφές, στην επίδραση που έχει η συμβατική μουσική στο θυμικό του ακροατή, αλλά και στον τρόπο δημιουργίας και διαχείρισης ηχητικού υλικού. Επίσης τον απασχολούν τα αποτελέσματα που έχουν οι ανισορροπίες στο φασματικό, χωρικό και χρονικό πεδίο στην αντίληψη, ενώ παράλληλα τον ενδιαφέρουν οι ανοιχτές φόρμες.

Soundcloud: https://soundcloud.com/yorgos-hol 6daEXIt site: https://6daexit.wordpress.com/

⇪

Swayed by a whim

To Swayed by a whim είναι μια σύνθεση που συνδυάζει πολλούς ηχητικούς κόσμους. Όπως φαίνεται και από τον τίτλο, περιγράφει με ήχους την εξουσία που μπορούν να έχουν οι παρορμήσεις στον νου.

Νίκη Η πρώτη μου επαφή με την μουσική ήταν σε ηλικία δέκα ετών όταν άρχισα να συμμετέχω σε χορωδιακές συναυλίες αλλά και σε ηχογραφήσεις και ραδιόφωνο. Μέσω του πειραματικού μουσικού λυκείου όπου φοίτησα, παρακολούθησα μαθήματα κλασσικής κιθάρας, πιάνου, αρμονίας και βυζαντινών θεωρητικών. Έχω σπουδάσει μοντέρνο τραγούδι και θεωρητικά (πτυχίο αρμονίας, pop vocals -LCM, music theory- Royal Academy of Music). Είμαι προπτυχιακή φοιτήτρια στο τμήμα μουσικών σπουδών του ιονίου πανεπιστημίου με κατεύθυνση στη σύνθεση ηλεκτροακουστικής μουσικής. Με ενδιαφέρει η σύνθεση ασυμβατικών ηχοτοπίων και η ένταξη ηλεκτρονικής μουσικής στον κινηματογράφο.

⇪

Gui(T)ar cell against tumor

Η συγκεκριμένη ηλεκτροακουστική σύνθεση, αποτελείται από ήχους ηλεκτρικής κιθάρας και έχει σκοπό να πλαισιώσει οπτικό υλικό που αφορά την αναγνώριση καρκινικού κυττάρου από ένα Τ λεμφοκύτταρο, μέσω της parameter-mapping τεχνικής ηχοποίησης (sonification).

Η Μαρίνα Άννα Βασιλειάδη γεννήθηκε στο Έντμοντον του Καναδά, αλλά μεγάλωσε την Κρήτη. Η σχέση της με τη μουσική ξεκίνησε στα επτά της χρόνια, όπου ξεκίνησε εκμάθηση πιάνου και θεωρητικών. Αργότερα, σπούδασε στο Τμήμα Μουσικής Τεχνολογίας και Ακουστικής στην πόλη του Ρεθύμνου, ενώ, λίγα χρόνια μετά ολοκλήρωσε το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του Τμ. Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, «Τέχνες και Τεχνολογίες του Ήχου», με κατεύθυνση την Ηλεκτροακουστική Σύνθεση. Σήμερα, είναι υπ. διδάκτορας του ιδίου τμήματος, με επιβλέποντα καθηγητή τον κ. Ανδρέα Μνιέστρη και θέμα «Ηχοτοπία Μικρόκοσμου».

⇪

Liquid Dreaming

Στο έργο αυτό εκφράζω την ανάγκη του ατόμου για ελεύθερη κατάδυση στα βαθιά νερά του υποσυνείδητου, όχι ως απάρνηση του κόσμου, αλλά ως αναγνώριση της ψευδαισθητικής και ονειρικής φύσης του. Τεχνικά το έργο έχει δημιουργηθεί από λευκό θόρυβο, όπως τα κύματα και ο αέρας και από ηχογραφημένους ήχους.

Ο Θανάσης Επιτήδειος ασχολείται με την ηλεκτροακουστική μουσική, την ηχητική επένδυση εικόνας και την καλλιτεχνική επεξεργασία με πολυμέσα. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής του ΔΠΜΤ Τέχνες και Τεχνολογίες του Ήχου του Ιονίου Πανεπιστημίου και πτυχιούχος του τμήματος Τεχνολογίας Ήχου και Μουσικών Οργάνων του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων. Από το 2009 και έκτοτε είναι μέλος του Ελληνικού Συνδέσμου Συνθετών Ηλεκτροακουστικής Μουσικής (ΕΣΣΗΜ) και έργα του έχουν εκτελεσθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Spaces and Places

Το έργο αποτελεί μια ηχητική διαδρομή, προβάλλοντας τις μουσικές/ηχητικές εμπειρίες που αποκόμισα τα τελευταία 5 χρόνια σπουδάζοντας στην Κέρκυρα αλλά και ταξιδεύοντας τον κόσμο. Το έργο αναπτύσσει έννοιες όπως το ταξίδι, τη μετάβαση, το διάβα και την ιδέα της στιγμιαίας ύπαρξης μας σε ένα φυσικό ή μη τοπίο. Ακολουθώντας αυτήν την ιδέα το έργο εμφανίζει σκηνές σε διαφορετικούς «χώρους και μέρη» άλλους να παρουσιάζονται από τον ηχητικό ορίζοντα, άλλους να ξεπροβάλλουν από το αστικό περιβάλλον και άλλους να αναδύονται από το υπέδαφος.

Ο Νίκος Κανελάκης γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1995. Ασχολείται με την ηλεκτροακουστική μουσική και τα ψηφιακά μέσα. Σπουδάζει Σύνθεση Ηλεκτροακουστικής Μουσικής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου. Έχει συμμετάσχει σε διάφορα φεστιβάλ και συναυλίες στην Κέρκυρα, την Κεφαλονιά το Ρέθυμνο και την Αθήνα. Το 2016 έγινε μέλος του ΕΣΣΗΜ (Ελληνικός Σύνδεσμος Συνθετών Ηλεκτροακουστικής Μουσικής).

⇪

θα ανακοινωθει συντομα προγραμμα δοκιμών

ΤΡΙΤΗ 7 Μαΐου

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΣΥΝΑΥΛΙΑ 3

Charo Calvo Zahava and the Qualia 9:00
Mηνάς Εμμανουήλ Εικόνες από τη Μήδεια 15:00
Leigh Landy On the Éire 11:30

 

Charo Calvo - Zahava and the Qualia
To Zahava and the Qualia αποτελεί τμήμα του ραδιοφωνικού έργου Qualia. H Zahava Seewald, Ισραηλινή καλλιτέχνης διηγείται καθοριστικά στιγμιότυπα της ζωής της.
Αγγλική απόδοση: Caroline Daish , Mastering: Bastien Hidalgo Ruiz,
Παραγωγή: ABC Soundproof, Αυστραλία/FACR Wallonie- Bruxelles. Με την υποστήριξη του ACSR-Βρυξέλλες

Zahava and the Qualia is part of the Qualia radio project. Zahava Seewald, an Israeli artist, tells crucial moments of her life.
English Translation: Caroline Daish, Mastering: Bastien Hidalgo Ruiz
Production: ABC Soundproof, Australia / FACR Wallonie- Bruxelles. With the support of the ACSR-Brussels

Charo Calvo studied Physic Sciences at Universidad Autonoma de Madrid, she was an active member of the theater company of the university and became a dancer after an unexpected workshop given by an American dancer of Martha Graham in Madrid in 1980. She arrived in 1987 to Brussels as a founder member of the dance company ‘Ultima Vez’ directed by Wim Vandekeybus, for their first performance ‘What the body does not remember’. Their collaboration lasted four years, international touring and she danced in four new performances and the video dance ‘Roseland’. Giving away dancing in 1992, she started her studies on Electroacustic Composition at Conservatoire de Mons, being diplomated with distinction in 1999. She followed number of workshops in electronic music in Paris and Antwerpen. Since then she has collaborated as composer and sound designer with many Belgium and international dance and theatre companies, as Ultima Vez, Les Ballets Cde la B, Jan Fabre Troubleyn, De Roovers, Haugen Productions in Norway, Lotte van den Berg in Holland, Iztok Kovac in Slovenia, etc. Her work for film soundtrack and sound design started in 1997 with the 16mm film directed by Jan Fabre and Wim Vandekeybus,” Body, body in the wall”. She is very active in the Belgium film medium, one of her last works being Antwerp Central (29th FIFA, Montréal Winner Grand Prix), directed by Peter Kruger and Monkey Sandwich from W. Vandekeybuspresented at Venice Festival 2011. She is now Professor Assistant in Composition for the Media at Mons Conservatory for students on the last two years Master Sound Design. Guest Professor at Rits Hogeschool on Sound Creation from 2001, for last year students on Sound, Editing Image, and Documentary directors. She is also responsable for the coaching on Sound Design for DocNomads Joint Master Degree Documentary Film Directing, (Erasmus Mundusw).
Her radio work has been selected on several festivals and contests as Prix Europa, Palma Ars Acustica EBU, Phonurgia Nova, Hear Say Audio Price, Grand Prix Nova, etc. Her piece ‘Phonobiographie #1’ won the Palma Ars Acustica EBU 2014 and her last work ‘Qualia’ has again being selected on the shortlist Palma Ars Acustica 2017 and Grand Prix Nova 2017.

 

Mηνάς Εμμανουήλ - Out of Place/Medea - Stereo - 10min.
Minas Emmanouil - Out of Place/Medea - Stereo - 10min.

To έργο αυτό αποτελείται από αποσπάσματα της μουσικής της παράστασης “Out of Place/Medea”, μια παραγωγή της ομάδας σωματικού θεάτρου Πλεύσις (2014). Η παράσταση, εμπνευσμένη από τα πρόσωπα και τις καταστάσεις της Ευριπίδειας Μήδειας, είναι η ασφυκτική σκηνική πραγμάτωση του πάθους, της απόρριψης, του κινδύνου και του μοιραίου τέλους. Τα τρία βασικά πρόσωπα της τραγωδίας, η Μήδεια, ο Ιάσονας και η Γλαύκη, τοποθετούνται πάνω σε μια μακρόστενη κινητή πλατφόρμα που αιχμαλωτίζει το ζωτικό χώρο των τριών χαρακτήρων και χαρτογραφεί το ταξίδι των διαπραγματεύσεών τους. Η μουσική ερμηνεύει τους χαρακτήρες του έργου και τις σχέσεις που προκαλούνται από τη συνύπαρξή τους και τις προσωπικές τους αναζητήσεις. Την επιβλητική φιγούρα της Μήδειας την περιγράφουν ήχοι που προέρχονται από το τσέλο, ενώ η δράση του κατακτητικού Ιάσονα σηματοδοτείται από ήχους τρομπέτας. Τη Γλαύκη, στον επιπόλαιο δρόμο της, την συνοδεύει ο αυθορμητισμός και η εκρηκτική ενέργεια των ήχων του φλάουτου. Το ηχοτοπίο συμπληρώνουν ήχοι που προέρχονται από προηχογραφημένα πατήματα και συρσίματα των ηθοποιών στο κεκλιμένο επίπεδο του σκηνικού, θόρυβοι και άλλοι μεταλλικοί κυρίως ήχοι. Η παράσταση παίχτηκε 30 φορές σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και σε διάφορα φεστιβάλ της Ελλάδας.
Τσέλο: Γιώργος Ταμιωλάκης, Φλάουτο: Μυρτώ Κορκοκίου , Tρομπέτα: Ελένη Μελεντίνη

O Μηνάς Εμμανουήλ γεννήθηκε στον Πειραιά όπου σπούδασε μουσική θεωρία και πιάνο. Το 2000 αποφοίτησε από το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, ενώ το 2002 ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στη σύνθεση Ηλεκτροακουστικής Μουσικής (distinction) στο City University του Λονδίνου. Το 2006 ξεκίνησε τη συνεργασία του ως Εργαστηριακός Συνεργάτης στο τμήμα Τεχνολογίας Ήχου και Μουσικών Οργάνων του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων, όπου τον Ιούλιου του 2018 εξελέγη Επίκουρος Καθηγητής. Σήμερα, συνεχίζει ως μέλος ΔΕΠ στο τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου. Βασικό κομμάτι του καλλιτεχνικού του έργου αποτελεί η σύνθεση ηλεκτρονικής μουσικής και ο ηχητικός σχεδιασμός για τις Παραστατικές Τέχνες και την κινούμενη εικόνα. Έχει παρουσιάσει έργα στο Φεστιβάλ Αθηνών/Επιδαύρου, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών και σε πολλές άλλες θεατρικές παραγωγές που παίχτηκαν στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Υπήρξε υπότροφος του ιδρύματος Λίλιαν Βουδούρη.

This work consists of excerpts from his musical performance "Out of Place / Medea", a production of the bodybuilding group, Plefsis (2014). The show, inspired by the faces and situations of Euripidean Medea, is the suffocating on stage realisation of passion, rejection, danger and fatal end. The three main faces of the tragedy, Medea, Jason and Glauka, are placed on a long, mobile platform that captures the three-character living space and maps the course of their negotiations. Music interprets the characters of the work and the relationships caused by their coexistence and personal quests. The fiery figure of Medea is described by the sounds from the cello, while the action of the possession of Jason is signaled by trumpet sounds. Glauka, in her superficiality is accompanied by the spontaneous and explosive energy of the sounds of the flute. This soundscape is completed by sounds from the live recordings of the actors movements on stage, of noises and other metal sounds. This work was performed 30 times in Athens, Thessaloniki and in various festivals in Greece.
Cello: Giorgos Tamiolakis, Flute: Myrto Corkokiou, Trumpet: Eleni Meledini

Minas Emmanuil was born in Piraeus where he studied music theory and piano. In 2000 he graduated from the Department of Music Studies of the Ionian University and in 2002 he completed his postgraduate studies in the composition of Electroacoustic Music (distinction) at City University of London. In 2006 he began working as a Laboratory Associate in the Department of Sound Technology and Musical Instruments of the TEI of the Ionian Islands, where in July 2018 he was elected Assistant Professor. Today, he continues as a faculty member in the Department of Music Studies of the Ionian University. The main part of his artistic work is the composition of electronic music and the sound design for the Performing Arts and the moving picture. He has presented works at the Athens / Epidaurus Festival, the House of Arts and Letters and many other theatrical productions performed in Greece and abroad. He was a recipient of the Lilian Voudouri Foundation scholarship.

 

Leigh Landy – On the Éire (8-channel, 2018 - commissioned by the Univ. of Ulster)
In this, the latest work in the ‘radio series’ in which broadcasts from one nation’s radio stations are recorded over a short period of time and become the source material for a composition. A small exception to the rule of recording broadcasts in one country has been made where ‘island’ replaces ‘country’. The piece works both at the level of heightened listening – understanding every word spoken if that is what you wish to pay attention to – and reduced listening – catching the occasional phrase, but listening to the work as organised sonic development choreographed in space, what Landy calls ‘sound theatre’. The pieces seek to take the known, tilt it ever so slightly and re-present it as a sound-based artwork. They are intended to celebrate common as well as distinctly different cultural characteristics of our broadcast worlds. As you will discover humour is one of the work’s key elements. As far as copyright is concerned … don’t ask. The other works in the series include Oh là la radio (GRM commission), To BBC or Not, China Radio Sound, Mezihlas -- Přeshlas -- Nahlas (Radio Voice-Overs, Czech Radio commission) and On the Éire, this concert’s final work. In this piece broadcasts were recorded just prior to St. Patrick’s Day in Northern Ireland and the Republic of Ireland in 2017 in the midst of the shock or Trump, Brexit and so on. The result, as in the other radio pieces, is the combination of the universal and the local.

Short bio: Leigh Landy (www.llandy.dmu.ac.uk) holds a Research Chair at De Montfort University where he directs Music, Technology and Innovation – Institute for Sonic Creativity (MTI2). His scholarship is divided between creative and musicological work. His compositions include several for video, dance and theatre and have been performed around the globe. He has collaborated extensively, for example, with the late playwright, Heiner Müller and the new media artist, Michel Jaffrennou and was composer in residence for the Dutch National Theatre during its first years of existence. His publications focus on the studies of electroacoustic music. He is editor of “Organised Sound” (CUP) and author of eight books including “What’s the Matter with Today’s Experimental Music?”, “Understanding the Art of Sound Organization” (MIT) and “ “The Music of Sounds” (Routledge), and, more recently, the co-edited book (with Simon Emmerson), “Expanding the Horizon of Electroacoustic Music Analysis” (CUP). He is currently completing the book, “On the Music of Sounds and the Music of Things” with John Richards. He directs the ElectroAcoustic Resource Site (EARS and EARS 2) projects and is a founding director of the Electroacoustic Music Studies Network (EMS).

 

ΣΥΝΑΥΛΙΑ 4:   ΑDRΙΑΝ ΜΟΟRΕ

Adrian Moore

Ο Adrian Moore είναι συνθέτης ηλεκτροακουσικής μουσικής. Είναι Διευθυντής των στούντιο ήχου του Πανεπιστημίου του Σέφιλντ (USSS) όπου ερευνητές και συνθέτες συνεργάζονται πάνω σε καινούργια μουσικά πρότζεκτ. Το ερευνητικό ενδιαφέρον του Adrian Moore επικεντρώνεται στην ανάπτυξη της ακουσματικής παράδοσης στην ηλεκτροακουστική μουσική αλλά και την εκτέλεση ηλεκτροακουστικής μουσικής. Σημαντικό μέρος της μουσικής του είναι διαθέσιμο σε 4 δίσκους, ‘Traces’, ‘Rêve de l’aube’, ‘Contrechamps’ και ‘Sequences et Tropes’ από την δισκογραφική ετερεία Empreintes DIGITALes (www.electrocd.com) και το βιβλίο του ‘Sonic Art: an Introduction to Electroacoustic Music Composition’ έχει εκδοθεί από τις εκδόσεις Routledge. www.adrianmoore.co.uk

Adrian Moore is a composer of electroacoustic music. He directs the University of Sheffield Sound Studios (USSS) where researchers and composers collaborate on new musical projects. Adrian Moore’s research interests are focused towards the development of the acousmatic tradition in electroacoustic music and the performance of electroacoustic music. A significant proportion of his music is available on 4 discs, ‘Traces’, ‘Rêve de l’aube’, ‘Contrechamps’ and ‘Sequences et Tropes’ on the Empreintes DIGITALes label (www.electrocd.com) and his book ‘Sonic Art: an Introduction to Electroacoustic Music Composition’ is published by Routledge. www.adrianmoore.co.uk .

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

• Inside and out … again – 2016 – 12:41
• Study in Ink – 1997 – 10:22
• Counterattack – 2014 – 14:55
• Junky – 1996 – 12:13

   Inside and out … again – 2016 – 12:41
Inside and out … again is a concert work stemming from the How Many Sounds project. This project set about investigating the use of multichannel audio to manage musical complexity through the creation of plausible environments. As I began to create more intricate sonic environments I noticed that increased complexity often led to the sensation of one environment, one that could be ‘explored’ — a polyphony of sources coalescing to form a monophony of environment. Whilst works like The Battle and Counterattack led to questions, Inside and out… again began to stretch the limits (whilst necessarily being musically coherent). Inside and out… again draws heavily upon Bernard Parmegiani’s Dedans-dehors and the metaphor of inside / outside, within / without, unreal (unknown, interior), real (known, exterior). I began with environmental sounds; typical recordings that have we have heard before. There are some passing cars (metaphor for moving on), recording from my back garden. These sounds proved to be the most profitable. Microphones set in my gooseberry bush 50cm from my bird feeders captured flight sounds and this fluttering of wings is a key sound throughout. Also, we have bees (so it’s a birds and the bees piece), buzzing around the microphone and as a consequence the bees were brought into the studio via a Pyrex bowl with microphones stuck in holes made in a sheet of A3 paper. Finally we have water, both outside at Creswell Crags and inside — water draining from my sink (another inside-outside metaphor). And we have transformations: the buzz of bees becomes a drone; their angular flight becomes exaggerated spatialisation. The birds in flight become an exaggerated sweep that drives momentum; a single flutter gets mechanised. Real and virtual environments with reverberation become anecdotes or reminiscences. The bees grow to a swarm that literally shakes the room. Pitch is used to bind sections together. Repetition of material is used to solidify structure. By taking us from real to unreal within a virtual environment, both are allowed to exist at the same time. It is this construction of environment that continues to fascinate me. Inside and out… again was a finalist at the 9th Biennial Acousmatic Composition Competition Métamorphoses (Brussels, Belgium, 2016) and received its premiere: May 28, 2016, Música Viva 2016: Encontro X: Orquestra de Altifalantes, O’culto da Ajuda, Lisbon (Portugal)

   ⇪
Study in Ink – 1997 – 10:22
Study in Ink is a single-source piece: a recording of a marker pen on a whiteboard. Whilst writing on a whiteboard I noticed how, as the pen became dry, it began to make very interesting noises that could be used musically. (For many people this class of sounds is simply ‘noise’ to be avoided since the majority of the sounds of the marker pen lies within the 1,000 to 4,000 hertz frequency range; one of the more sensitive regions of hearing.) After the initial source-recording process, the combination of tones and noises and their movement within the stereo field gave rise to quite complex material. With further equalization and sound treatment I obtained relationships of pitch, dynamics, speed and gesture. The pen moved from a wispy air-like sound through screeching tones and finally to a slip-grip grating sound. In developing this material, I turned to frequency-shifting to provide longer gestures over a wider frequency bandwidth. This hierarchy of gestures formed the basis of the work: long tones underpinning or overhanging smaller combinations of gestures. The form of the work is centered upon moments of tension and relaxation, moments of joy and moments of sadness, but always tinged with a little humor. The fleeting gestures of the pen are contrasted with sections of imposed rigidity which include pulsed structures. The natural pitch-contour of the pen gives rise to some very human qualities such as sighing (descending gestures) and questioning (quick ascending gestures). Study in Ink was realized in 1997 in the Electroacoustic Music Studios of the University of Birmingham (UK) and premiered in 1997 at the Discoveries series in Aberdeen (Scotland). Study in Ink received the 2nd prize ex æquo at the Hungarian Radio’s EAR’97 International Competition of Electroacoustic Music (Budapest, Hungary, 1997).

  ⇪
 Counterattack – 2014 – 14:55
Counterattack is a follow-up work to The Battle. The Battle was an acousmatic work in surround format which was broadly in two sections: one, quite ‘granular’ and edgy; the other more pitched and pulsed, with an increasing fascination for layering sounds inspired by the works of Horacio Vaggione. Counterattack is similarly structured from a complex set of multichannel transformations developed from a variety of sources, taking the words of The Battle’s programme as inspiration. In the programme notes for The Battle, I ‘visualise’ the work as a number of ‘scenes’, ‘feints’ and ‘attacks’. Counterattack expands these scenes even further and attempts to create complex polyphonies through division of the multichannel space. Alongside development of materials in surround sound using a variety of techniques, an understanding of the concept of war and the historical practicalities of battlefield combat was gained through reading key texts: The Art of War (Sun Tzu), On War (Carl von Clausewitz), and first-hand accounts of war by service personnel, War (Lawrence Freedman). Whilst these texts were never rendered musically, their combined effect, augmented by an increased sense of ‘the fight’ within academia can be heard in a number of places, notably the final ‘scream’ passage. Compositionally, Counterattack takes the idea of ‘Multichannel’ (loudspeakers) and ‘multiChannel’ (sounds) further than The Battle. Counterattack can exist in a number of surround formats but was composed in 7.1 and presents a fuller spectrum of materials. It relies heavily upon multichannel granulation and spatialisation but more importantly, uses the multichannel space to contextualise different sounds in different loudspeakers, beginning to create a polyphony of sound sources, whilst maintaining a coherent scene. Counterattack was realized during the summer of 2014 at the composer’s studio in Sheffield (England, UK) and premiered on March 12, 2015 during the 7th International Festival for Artistic Innovation (Leeds, England, UK). Counterattack was awarded the Prize in the Concurso Internacional de Composição Electroacústica Música Viva (Lisbon, Portugal, 2015).

   ⇪
Junky – 1996 – 12:13
Junky is ‘electroacoustic ambient.’ The few discernible sound sources were quickly processed to form pitch and rhythmic motives in simple melodic and harmonic structures. The work has three main sections — A (slow), B (fast), and A+B — with a coda and a more detailed structure of introductions leading to static passages, developments and returns in each of the primary sections. The opening minute introduces the gesture-types and the pitch center of the work. Many sound events appear, accelerate towards the ear and recede into the distance. One such event cascades into the first real occurrence of the dominant drone that contributes towards its ambient feel. As the drone becomes lighter section A proper begins. Sweeping drone-like gestures act as cadence points for the essentially static experience of section A and pave the way for section B with its more aggressive material and continual stretching and compressing of a rhythmic device, into and out of drone. There is a clear pitch outline and a sense of stability remains. A falling drone heralds the return section A+B where, through pitch alignment, both sound-types (drone and rhythm) merge, either sequentially or through mixing. A coda ends the work. Junky was realized between April and June of 1996 in the Electroacoustic Music Studios of the University of Birmingham (UK) and premiered at the 1996 Dartington International Summer School. Junky received a Mention in the Musica Nova 1996 International Competition of Electroacoustic Music (Prague, Czech Republic).

 

TETAPTH   8 Μαΐου

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΣΥΝΑΥΛΙΑ 5

Sam Salem - The sun warms the memory 2011, 11:28
Virginie Viel - The stones can speak - 9min 26s – acousmatic music – stereo - 2018
Θεόδωρος Λώτης – Ο νότιος άνεμος θα φέρει την άμμο, 10:00
Δημήτριος Σάββα – Balloon Theories, 14:30

Sam Salem - The sun warms the memory 2011, 11:28

A series of memories interrupt, overlap and flow into one another on a summer’s day.
This work is dedicated to Annette Vande Gorne and Musique et Recherches.
This piece is made exclusively from field-recordings taken in Brussels and Ohain in July 2011 and was begun at the studios of M&R and completed in the composer’s own studio.
This work was supported by the PRS Foundation and Bliss Trust.

Sam’s work is focussed upon the sounds of urban environments: each of his pieces focuses upon a specific geographical location. His music aspires to illuminate and explore the hidden musicality and beauty of his geographical subjects, as well as his own relationship to his environment as both a source of inspiration and musical material.
Sam (b. 1982) currently resides in Manchester (UK), where he completed a MUSM in Electroacoustic Music Composition in 2007 and a PhD in Composition in 2011 at the University of Manchester.
He has undertaken a number of creation residencies at institutions around the world, including Ems (Stockholm, 2013-14), La Muse En Circuit (Paris, 2012-2013), Technische Universität (Berlin, 2012), STEIM (Amsterdam, 2011-12) and Musique et Recherches (Ohain, 2011). He has also been nominated and awarded in a number of international composition competitions, including: Concours Luc Ferrari (2012, Winner), Luigi Russolo Competition (2012, Audience Award), Metamorphoses (2012, Nomination), Competition Destellos (2012, Nomination), Joensuu Soundscape Composition Contest (2011, Third Prize), 11th Musica Viva Composition Competition (2010, First Prize ex-aequo) and Musica Nova (2010, Honorary Mention).
Sam is co-director of the Distractfold Ensemble, and currently teaches at Canterbury Christ Church University.

Virginie Viel - The stones can speak - 9min 26s – acousmatic music – stereo - 2018

This piece has been composed with sounds recorded at the VICC (Visby International Centre for Composers) in 2017 and commissioned by Dante Tanzi to participate to the  CD obsAUDIOR5 Awakenings. The piece refers to the legend of the Dame Blanche of Tonneville in Normandy. It is said that the ghost of a young woman dressed all white appears sometimes in the area of Tonneville to mislead travellers…
I also thank Sten Melin and Jesper Elen of the VICC for their warm welcome in Visby.
“On Sundays, hidden by the shadow of the Moon,
She perpetuates a ritual that never comes to an end…
Again and again… she wakes up without a body
And warn all creatures that time will come…
We wish soon, they respond
And she replies later,
But as time goes by, they are all gone…”

Virginie Viel is an electroacoustic composer. She started her artistic carreer as visual artist, practicing photography and video and creating audiovisual installations. In 2008, she obtains a MA in Visual Communication at the École des beaux-arts de Caen (France). In 2014, she obtains a MA in Acousmatic and Electroacoustic Composition at the Conservatoire royal de Mons / Arts2(Royal Conservatory of Mons / Arts2), Belgium). Since 2014, she is a researcher at De Montfort University in Leicester (UK). Her research investigates the relationships between acousmatic composition and visual acomposition. She is part of Séneçon, a collective of composers based in Brussels (Belgium). She has collaborated with various artists and composers on audiovisual projects in Europe. Her acousmatic pieces have been presented in Europe, Canada, Mexico, USA, and Australia. In June 2016, by invitation of Robert Normandeau, she was composer in residence at the Faculté de musique of the Université de Montréal (Québec) where she composed Uni-vers(e). In Autumn 2016, she has pursued a part of her research at the Ionian University in Corfu (Greece) with support from Erasmus+.

 

Θεόδωρος Λώτης – Ο νότιος άνεμος θα φέρει την άμμo
Theodoros Lotis - A south wind will bring the sand

Εικόνα μιας αχανούς έκτασης. Ο νότιος άνεμος πλησιάζει τον ακροατή γλυστρώντας πάνω στην άμμο. Δημιουργεί αμμόλοφους κουβαλώντας τους κόκκους. Οι αμμόλοφοι περικυκλώνουν τον ακροατή.
Το έργο απέσπασε τιμητικό έπαινο στο Luigi Russolo 2002 competition, στην Ιταλία. Κυκλοφόρησε από την Empreintes Digitales στον δίσκο Epoque de l’Eau.

Συναυλίες και συμμετοχές σε φεστιβάλ στην Ευρώπη, Ασία, Αυστραλία και βόρεια και νότια Αμερική. Πρώτα, δεύτερα βραβεία και διακρίσεις στους διαγωνισμούς σύνθεσης Time Play – Jeu de Temps 2003 (Αγγλία-Καναδάς), Métamorphoses 2000 και 2002 (Βέλγιο), Luigi Russolo 2000 και 2002 (Ιταλία), CIMESP 2001 (Βραζιλία), Sculpted Sound Composers Competition (Αγγλία), Bourges 2000 (Γαλλία). Πρώτο βραβείο στον Διεθνή Διαγωνισμό Εκτέλεσης Ηλεκτροακουστικής Μουσικής, στις Βρυξέλλες, που χρηματοδοτήθηκε από το Fonds Européen des Sociétés d'Auteurs pour la Musique. Προσκεκλημένος συνθέτης (composer-in-residence) στο Πανεπιστήμιο Νέας Υόρκης την άνοιξη του 2012. Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιόνιου Πανεπιστήμιου. Πρώτος προσωπικός δίσκος από την καναδική εταιρία Empreintes Digitales. www.theodoroslotis.com

 

Image of a vast expanse. The southern wind approaches the listener by sliding over the sand. He creates dunes carrying the grains. The dunes encircle the listener.
The project was awarded an honorary praise at the Luigi Russolo 2002 competition in Italy. It was released by Empreintes Digitales on the Epoque de l'Eau.

Concerts and festivals in Europe, Asia, Australia and North and South America. First, second prizes and distinctions in Time Play - Jeu de Temps 2003 (England-Canada), Métamorphoses 2000 and 2002 (Belgium), Luigi Russolo 2000 and 2002 (Italy), CIMESP 2001 (Brazil), Sculpted Sound Composers Competition England), Bourges 2000 (France). First prize at the International Electroacoustical Music Contest in Brussels, funded by the Fonds Européen des Sociétés d'Auteurs pour Musique. Inspired by composer-in-residence at the University of New York in spring 2012. Associate Professor at the Department of Music Studies of Ionian University. First personal album from the Canadian company Empreintes Digitales. www.theodoroslotis.com

 

 

Δημήτριος Σάββα – Balloon Theories
Demetrios Savva – Balloon Theories

Ο Δημήτρης Σάββα γεννήθηκε το 1987 στην Κύπρο. Αποφοίτησε με άριστα από το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου  με ειδίκευση στη σύνθεση ηλεκτροακουστικής μουσικής. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του παρακολούθησε μαθήματα  οργανικής σύνθεσης με τον Ιωσήφ Παπαδάτο και τη Δήμητρα Τρυπάνη και μαθήματα ηλεκτροακουστικής σύνθεσης με τον Ανδρέα Μιέστρη και τον Θεόδωρο Λώτη. Το 2012, ως υπότροφος του ΙΚΥΚ, συνέχισε τις σπουδές του σε μεταπτυχιακό επίπεδο στο Πανεπιστήμιο του Manchester υπό την επίβλεψη και καθοδήγηση του David Berezan  αποφοιτώντας το 2013 με άριστα (distinction). Από τον Ιανουάριο  του 2015 είναι υπότροφος και υποψήφιος διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο του Sheffield με επιβλέποντες καθηγητές τον Adrian Moore και τον Adam Stanovic. Το θέμα της διδακτορικής του έρευνας είναι η  "Παραστατική Αφήγηση ως Συνθετική Πρακτική στην Ηλεκτροακουστική Μουσική".  Τα έργα του έχουν παρουσιαστεί σε πολλά τοπικά και διεθνή φεστιβάλ ηλεκτροακουστικής μουσικής στην Κύπρο, Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιταλία, Γερμανία, Βέλγιο, Γαλλία, Βρετανία, Βραζιλία, Χιλή, Μεξικό, Καναδά και Η.Π.Α. Το 2012 του απονεμήθηκε το πρώτο βραβείο στη φοιτητική κατηγορία του Βελγικού διαγωνισμού μπιενάλε ηλεκτροακουστικής μουσικής Metamorphoses  για το έργο του Έρεβος. Το 2014 στην κύρια διαγωνιστική κατηγορία του ίδιου διαγωνισμού του απονεμήθηκε το βραβείο του κοινού για το έργο του Θεωρίες Μπαλονιών.  

Πάντα απολάμβανα συμπιέζοντας μπαλόνια, πιέζοντάς τα με τα δάχτυλά μου μέχρι να σκάσουν ... Δεν είχα μέχρι τώρα καταλάβει γιατί ...

I was always enjoying squeezing balloons, pressing them with my fingers until they pop... It has not been up until now that I realized why..

Demetrios Savva was born in 1987 in Cyprus. He graduated with honors from the Department of Music Studies of the Ionian University with specialization in the synthesis of electroacoustic music.During his studies, he attended courses of organic composition with Joseph Papadatos and Dimitra Trypani and electro-acoustic courses with Andreas Mestris and Theodoros Lothis. In 2012, as a scholar of IKYK, he continued his postgraduate studies at the University of Manchester under the supervision and guidance of David Berezan graduating in 2013 with a distinction. Since January 2015, he has been a PhD and PhD candidate at the University of Sheffield with supervisors Adrian Moore and Adam Stanovic. The subject of his doctoral research is "Computational Narration as Synthetic Practice in Electroacoustic Music". His works have been presented at many local and international electro-acoustic music festivals in Cyprus, Greece, Portugal, Italy, Germany, Belgium, France, Britain, Brazil, Chile, Mexico, Canada and the USA. In 2012 he was awarded the first prize in the student class of the Belgian Electamacus Music Biennial Competition Metamorphoses for the work of Erebus. In 2014, in the main competition category of the same competition, he was awarded the public prize for his work Theories of Balloons.

 

ΣΥΝΑΥΛΙΑ 6: ADAM STANOVIĆ

Adam Stanović

Ο Adam Stanović άρχισε να συνθέτει ηλεκτρονική μουσική πριν από περίπου είκοσι χρόνια και από τότε η μουσική του έχει παρουσιαστεί σε περισσότερα από 400 φεστιβάλ και συναυλίες σε όλο τον κόσμο. Τα έργα του είναι διαθέσιμα σε 12 CD, με το πρώτο του σόλο empreintes DIGITALes CD να έχει κυκλοφορήσει από τα τέλη του 2018. Τα περισσότερα έργα του έχουν συμπεριληφθεί σε διαγωνισμούς σύνθεσης ανά τον κόσμο, όπως: IMEB (Γαλλία), Metamophoses (Βέλγιο), Destellos (Αργεντινή), Contemporanea (Ιταλία), SYNC (Ρωσία), Musica Viva (Πορτογαλία), Musica Nova (Τσεχική Δημοκρατία), KEAR (ΗΠΑ), Musicacoustica (Κίνα). Επιπλέον, ο Adam εργάστηκε σε στούντιο στο IMEB (Γαλλία). Musiques et Recherches (Βέλγιο), VICC (Σουηδία), EMS (Σουηδία), LCM (UK), CMMAS (Μεξικό),Holst House (Ηνωμένο Βασίλειο), Mise En Place (ΗΠΑ), Bowling Green (ΗΠΑ), Σύδνεϋ Σίδνεϊ (Αυστραλία).

Adam Stanović started composing electronic music some twenty years ago. At that time, early experiments with tape machines and a four-track mini-disc recorder led him discover the potential of recorded sounds, and he quickly started using computers as a tool for music-making. Ever since, Adam has considered the fixed medium as a canvass for his works which, although mostly acousmatic, are sometimes accompanied by instruments, electronics, film, and animation. In all cases, his music explores ways in which both pitch and noise coexist within recorded sound, with musical form often delivering one from the other.
Adam’s music has been heard in over 400 festivals and concerts around the world. His works are available on 12 different CDs, with his first solo empreintes DIGITALes CD released in late 2018. Most have featured in composition competitions around the globe, including: IMEB (France); Metamophoses (Belgium); Destellos (Argentina); Contemporanea (Italy); SYNC (Russia); Musica Viva (Portugal); Musica Nova (Czech Republic); KEAR (USA); Musicacoustica (China). Further to this, Adam has worked in studios at the IMEB (France); Musiques et Recherches (Belgium); VICC (Sweden); EMS (Sweden); LCM (UK); CMMAS (Mexico); Holst House (UK), Mise En Place (USA), Bowling Green (USA); Sydney Conservatorium (Australia).
Adam is regularly invited to talk about electronic music; in the past year, he has given talks at institutions around the globe, including Harvard University, New England Conservatory, Swedish Royal College of Music, Conservatorium van Amsterdam, The Sydney Conservatorium, Bowling Green Ohio. In 2016, Adam co-founded the British ElectroAcoustic Network (BEAN), alongside James Andean, with the intention of representing British electroacoustic music overseas. Adam is currently directing a number of MA programmes, and supervising a group of PhD students, at The University of Sheffield, UK.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

• Would be to Seek – 2017 – 9’
• Metallurgic – 2015 – 8’
• INAM – 2016 – 10’
• Inja – 2017 – 10’
• We are the Voices of the Wandering Wind – 2018 – 15’

 

     Would be to Seek – 2017 – 9’
Composed in homage to Beatriz Ferreyra on the occasion of her 80th birthday! Would be to Seek received an honourable mention at Musicacoustica, Beijing 2018

    Metallurgic – 2015 – 8’
In early 2015, I was extremely frustrated by an increasingly prominent ‘trope’ that appeared to have emerged (and arguably still exists) within the field of electroacoustic music; the form of certain works appeared to rest on little more than the mere presentation of dissimilarity between two sets of materials and their subsequent tussle for dominance. Metallurgic set out to parody this trope. I started by recording a wide range of metallic objects; in my mind, the sound of metallic objects had become an electroacoustic standard, and I set about exploring my recorded materials with little concern for the inevitable clichés that would result. A sustained pitched sound was ultimately contrasted with various noise-based granular materials, thus establishing the kind of binary contrast that I was attempting to parody. To my surprise, it was extremely difficult, and enjoyable, to work with this binary. The act of composition was every bit as complex and fascinating as my experience of composition more generally, and I completed the piece having developed a genuine and long-lasting respect for the very trope that I had set out to parody. The title of this work is as close to an electroacoustic ‘standard’ as I could muster. Metallurgic was awarded the 2nd Prize at the SYNC international composition competition, Yekaterinburg, Russia, 2015. 

   INAM – 2016 – 10’
I am constantly fascinated by the sheer number of creative paths and avenues that open up during the act of composition. One cannot follow them all, however, and many remain unexplored. Occasionally, they are worth revisiting. For example, the distorted, guitar-like event at the start of Metallurgic remained unexplored until I composed INAM. Here, I follow the many paths and avenues that Metallurgic didn’t allow, resulting in an exploration of pitch, noise, distortion, rhythm and power. INAM was a finalist at Musica Nova, Prague, Czech Republic, 2016.

   Inja – 2017 – 10’
In 2016, my wife and I completed a residency at the Centro Mexicano para la Música y Artes Sonoras (CMMAS). During this time, we started to explore ways in which a melodic theme, initially performed on the piano, might be transformed using electroacoustic resources to produce series of variations. This piece takes one of these themes, initially created at CMMAS, and presents three new variations, interspersed with two noise-based interludes. In doing so, it offers an unambiguous exploration of theme and variation, and thus associates the formal arrangement of materials with music of past eras.
Composed for my wife, Inja Stanović.

We are the Voices of the Wandering Wind – 2018 – 15’
          …which moan for rest and rest can never find…
I was inspired to write this piece whilst on a composition residency in Ohio; each day, the endless wind blowing across the plain found its way through a tiny gap in the studio window, producing a high whistling that I managed to record. A few months later, in Lisbon, I heard the wandering wind again. This time it was soft and low, and as listened, half-awake half in sleep, it turned to song... We are the Voices of the Wandering Wind was composed at the Sydney Conservatorium of Music, Australia, with support from the Worldwide Universities Network (WUN). I am very grateful to the Conservatorium for hosting me, and to Damien Ricketson and Daniel Blinkhorn for making my visit possible. All materials were recorded on location in Ohio, Lisbon and Sydney, with additional sounds kindly donated by Adrian Moore and Dale Jonathan Perkins.

⇪