Χελώνα Καρέττα

Λαγγόνα

Λιμνοθάλασσες

Αργυροπελεκάνος

Κραυγαετός

Στικταετός

Βαλτόπαπια

Ήταυρος



Λαγγόνα Phalacrocorax pygmaeus

Ποιός θυμάται την Κολοκότσα;

"Κολοκότσα" λένε στον Αμβρακικό τη Λαγγόνα. Πολλοί ντόπιοι ψαράδες και κυνηγοι τη θυμούνται και μαρτυρούν ότι πριν το '70, φώλιαζε εδ΄ς σε αποικίες. Σήμερα, στη δυτική Ελλάδα, η Λαγγόνα είναι ένα πουλί φάντασμα:ξέρουμε ότι υπάρχει αλλά δεν τη βλέπουμε. Από τον Αμβρακικό εξαφανίστηκε(ελάχιστες μόνο διαχειμάζουν) όταν αποστραγγίστηκαν τα περισσότερα έλη γλυκού νερού. Αλλά και αλλόυ στον κόσμο η Λαγγόνα έχει μειωθεί και πιστεύουν ότι απειλείται με εξαφάνιση.

Πώς θα την αναγνωρίσετε;

Μικρή και ολόμαυρη σα φαλαρίδα, αλλά με καφέ κεφάλι και μακριά ουρά.Είναι ένας μικρός συγγενής του Κορμονάρου και ψαρεύει με τον ίδιο τρόπο, με το σώμα σχεδόν βουλιαγμένο στο νερό και κάνοντας πολλά μακροβούτια. Κάθεται συχνά σε δέντρα δίπλα στο νερό.

Η Λαγγόνα στον Αμβρακικό:

Στον Αμβρακικό, από Σεπτέμβρη ως Μάρτη, διαχειμάζουν ελάχιστες Λαγγόνες. Μπορείτε να τις παρατηρήσετε-όχι εύκολα, πάντως-σε λιμνοθάλασσες(Πλαματερό, Τσουκαλιό), στον ποταμό Λούρο και τις εκβολές του, σε έλη γλυκού νερού(Βάλτος Ροδιάς), σε αποστραγγιστικές τάφρους και αδρευτικά κανάλια, αλλά και σε εκτατικά ιχθυοτροφεία. Αν και προτιμά τα αβαθή γλυκά νερά, το χειμώνα συχνάζει και στα υφάλμυρα νερά των λιμνοθαλασσών και των εκβολών. Τρέφεται με μικρόσωμα ψάρια, με αμφίβια, πότε πότε και με μεγάλα υδρόβια έντομα.

Στον Αμβρακικό οι Λαγγόνες μειώθηκαν δραματικά στη δεκαετία του '60, την ίδια εποχή που έγιναν τα μεγάλα εγγειοβελτιωτικά έργα. Τα έργα υποβάθμισαν τα έλη γλυκού νερού στο Βάλτο της Ροδιάς, κατέστρεψαν τα πολύτιμα παρόχθια δάση, βοήθησαν στη διείσδυση νέων δρόμων στον υγρότοπο. Η υδρολογική ισορροπία του Αμβρακικού διαταράχθηκε και πολλά ενδιαιτήματα υποβαθμίστηκαν, με αποτέλεσμα-υποθέτουμε-να μην υπάρχουν οι συνθήκες που απαιτεί αυτό το εξειδικευμένο είδος για να επιβιώσει.

Πώς μπορούμε να τη βοηθήσουμε;

Η Λαγγόνα χρειάζεται έλη και περιοχές με γλυκό νερό πλούσιες σε ψάρια. Θα πρέπει, λοιπόν, να προστατέψουμε τα έλη γλυκού νερού, όπου η Λαγγόνα ψαρεύει, αλλά και τα δυσπρόσιτα παραποτάμια δάση όπου διανυκτρεύει και φωλιάζει. Το λαθροκυνήγι δεν απειλεί πια τη Λαγγόνα, αφού τα ελάχιστα άτομα που απομένουν σήμερα δε δίνουν στόχο. Ωστόσο, θα ήταν ευχής έργο αν μπορούσε ο κάθε κυνηγός να αναγνωρίσει μια Λαγγόνα, ώστε να μη σκοτώσει άδικα ένα τόσο σπάνιο πουλί, που δεν είναι καν θήραμα.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα πουλία και την προστασία των σημαντικών βιοτόπων τους, μπορείτε να απευθυνθείτε στην Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία ή να επισκεφτείτε τη σελίδα www.ornithologi.gr