Βαλτόπαπια
Μην πυροβολείτε!
Το λαθροκυνήγι είναι ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους για την παγκοσμίως απειλούμενη Βαλτόπαπια. Αν και προστατεύονται αυστηρά, οι Βαλτόπαπιες έχουν μειωθεί δραματικά στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Στον Αμβρακικό, την λένε «κόκκινο καλαϊτζή», από το λαμπερό κοκκινοκάστανο φτέρωμα του αρσενικού. Είναι μία μικρή πάπια, που ξεχωρίζει από το σκούρο καστανό χρώμα, το άσπρο μπάλωμα κάτω από την ουρά και, όταν πετάει, από την άσπρη λουρίδα στη φτερούγα.
Τη βρίσκουμε όπου υπάρχει ρηχό, γλυκό νερό με πλούσια υδρόβια βλάστηση. Ψάχνει στα φυτά που επιπλέουν στο νερο ή βουτάει κάτω από αυτά για να φάει υδρόβια φυτά και διάφορα ασπόνδυλα (έντομα κτλ).
Πριν τριάντα χρόνια, οι επιστήμονες εκτιμούσαν ότι ο Αμβρακικός ήταν ο πιο πλούσιος σε Βαλτόπαπιες υγρότοπος στην Ελλάδα, με περισσότερα από 80 ζευγάρια να φωλιάζουν στους καλαμιώνες και στα υγρα λιβάδια του.
Σήμερα, οι Βαλτόπαπιες εξακολουθούνα να φωλιάζουν στον Αμβρακικό αλλά είναι πολύ λιγότερες από άλλοτε. Το φθινόπωρο (Σεπτέμβριο καο Οκτώβριο) και την άνοιξη (Μάρτη και Απρίλη) μπορεί να τις δει κανείς σε μεγάλα κοπάδι, συχνά ανακατεμένες με άλλες πάπιες. Σταματούν λίγο στον Αμβρακικό για να ξεκουραστούν από το μακρύ μεταναστευτικό ταξίδι ανάμεσα στους υγρότοπους της Ευρώπης και τους τόπους διαχείμασης στην Αφρική. Μερικές από αυτές μένουν στον Αμβρακικό και ξεχειμωνιάζουν στους καλαμιώνες και στις άκρες των λιμνοθαλασσών. Αν και οι Βαλτόπαπιες έχουν μειωθεί τα τελευταία χρόνια, ο Αμβρακικός εξακολουθεί να είναι για αυτές μία από τις πιο αξιόλογες περιοχές στην Ευρώπη.
Η Βαλτόπαπια έχει ανάγκη από ρηχό, γλυκό νερό για να τραφεί και από καλαμιώνες για να φωλιάσει. Ιδανικός για αυτήν τόπος είναι εκείνος που συνδυάζει καλαμιώνες, βουρλώνες (ρηχό νερό με βούρλα) και υγρά λιβάδια (λιβάδια που την άνοιξη πλημμυρίζουν). Όταν, όμως, οι άνθρωποι παίρνουν μακριά το γλυκό νερ΄’ο που κανινικά θα κατέληγεστο έλος ή όταν μπαζώνουν τον υγρότοπο, αλλοιώνουν τη λεπτή ισορροπία νερού και βλάστησης και κάνουν τον τόπο ακατάλληλο για την Βαλτόπαπια.
Προστατευόμενη από το νόμο ή όχι, στα μάτια του λαθροκυνηγού η Βαλτόπαπια δεν ξεχωρίζει από τις άλλες πάπιες. Τα καλοκαίρια, στο Βάλτο της Ροδιάς, οι νεαρές Βαλτόπαπιες δεν ξέρουν πως να φυλαχτούν και αποδεκατίζονται από το έντονο λαθροκυνήγι. Αλλά και το φθινόπωρο-που το κυνήγι επιτρέπεται-πολλές Βαλτόπαπιες σκοτώνονται στην Ελλάδα, στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική, από κυνηγούς που δεν ξέρουν να τις αναγνωρίσουν.
Η πάταξη του λαθροκυνηγιού είναι αναγκαία για να προσταετευτεί αποτελεσματικά η απειλούμενη Βαλτόπαπια, αλλά και πολλά άλλα πουλιά του Αμβρακικού. Ωστόσο, μόνη η προστασία από το κυνήγι δεν μπορεί να κρατη΄σει τα πουλιά στον αμβρακικό αν δεν υπάρχει ο κατάλληλος τόπος για να ζήσουν. Πρέπει, λοιπόν, να προστατέψουμε τα ενδιαιτήματα της Βαλτόπαπιας και-όπου αυτά έχουν αλλοιωθέι απο την ανθρώπινη δραστηριότητα-να τα αποκαταστήσουμε στη φυσική μορφή τους. Αυτό, μπορούμε να το κατορθώσουμε αν διαχειριστούμε σωστά τα γλυκά νερά στο Βάλτο της Ροδιάς, την πιο σημαντική για το είδος περιοχή του Αμβρακικού.
Η Βαλτόπαπια-"ο κόκκινος Καλαϊτζης"-είναι αυστηρά προστατευόμενο είδος
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα πουλία και την προστασία των σημαντικών βιοτόπων τους, μπορείτε να απευθυνθείτε στην Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία ή να επισκεφτείτε τη σελίδα www.ornithologi.gr
